The Anthems of Love
A Selection of Poems Written by Winners of Jaleh Esfahani Foundation Annual Young Poets Contest
2009-2015
Selected & Translated from Persian into English by
The Anthems of Love
سروده های عاشقانه
Translated by
Rouhi Shafii
Mah moud Gharibi Jooybari
Me, without you
Without you, I am “without” you
no more, no less.
My screams desired your throat.
After you, I was left with
a blind and deaf world,
The female irises of your big, dark eyes,
on the page of white-male plain trees.
Took the pen in hand one day,
and wrote “love”.
Took the pen in hand,
and wrote: “flew away”.
***
You, whose eyes are the origin of dawn,
The dark hand of night,
invaded your terrain.
The minaret drove away assemble of pigeons.
He, who fell for you, lost his head.
In the process, lovers hanged
from the vertical of hopeless trees
This world, is in the hand of the mindless,
me, a shredded mass of defeat.
My dearest, tall poem, pieces of my blood,
my beloved land.
You planted in me and us
the seeds of art.
Alas!
Nothing grew from us but,
dagger and sword!
————————————
من، بی تو
من بی تو “بی تو” ام، نه کمتر، نه بیشتر
یک جاده نا تمام به دنبال در به در.
فریاد من گلوی تو می خواست بعد تو.
من ماندم و سکوت جهانی که کور و کر.
مادینه چشم های سیاه درشت تو
بر صفحه سپید سپیدارهای نر
روزی قلم بدست گرفت و نوشت “عشق”.
روزی قلم بدست گرفت و نوشت “پر”.
دست سیاه شب به ضریح تو دست برد
ای چشم های روشن تو مبداء سحر.
گلدسته، دسته های کبوتر به باد داد.
هر سر بلند بعد تو دادا به باد سر.
هر سینه سرخ بعد تو تشعییع شد تنش
بر شاخه عمد درختان بی ثمر.
دنیا که نیست ملعبه سر به دوش ها
این حجم پاره پینه از هر طرف ظرر.
بالا بلند جان من، ای شعر ناگریز!
ای لخته، لخته خون من ای مرز پر گهر!
بذر هنر تو در دل ما کاشتی، ولی
از ما نرست هیچ، مگر دشنه و تبر!
