زنان ایران و حجاب اجباری و بسیاری مشکلات دیگر
از اولین روزهای روی کار آمدن حکومت اسلامی، زنان، حجاب، حضور زنان در عرصه های اجتماعی و نقش زنان در خانه و خانواده، فرزند، شوهر، کار بیرون خانه، مسافرت، ازدواج و طلاق، حق حضانت بر فرزند در صورت جدایی، ارث و مالکیت بر اموال مورد موشکافی، بحث و جدل و ارایه راهکارهای ناممکن بر اساس قوانین شرع زنان را در جبهه ای قرار داد که سوی دیگر آن مردان حکومت، آخوندهای تازه به قدرت رسیده و در راس آنها شخص آیت الله خمینی قرار داشت.
بلافاصله پس از به قدرت رسیدن و اعلام حکومتی بر پایه قوانین اسلام و شرع، زنان در یکسو و حاکمان در سوی دیگر قرار گرفتند. زنان گاخ آرام و گاخ با حمله های ناگهانی بیشتر حقوق خود را که در دوران حکومت پهلوی با تلاش بسیار بدست آورده بودند از دست دادند. قانون خانواده ملغی شد. حق زنان به کار و اشتغال به عهده مردان گذارده شد. کودکان را مالک پدران و جد پدر ی شدند و زن که مادر کودک بود از حقوق طبیعی خود محروم شد. کار زنان بیرون از خانه دوباره نویسی شد و زنان از بسیار مشاغل کنار گذارده شدند. در این میان حق آزادی پوشش از زنان گرفته شد و به حکومت واگذار شد. زنان با حکم آیت الله خمینی بزیر چادر رفتند با آنکه هزاران نفر در اعتراض به این حمک به خیابانها ریختند. طی سالها و دهه ها میلیاردها ریال هزینه ایجاد گشت و ارگانها رنگارنگ برای کنترل پوشش زنان شد که در نهایت نتیجه مطلوب حکومت را نیز تداد. زنان با پیشرفت ارتباطات بین المللی و با زدن دست رد بر سینه احکام مربوط به حجاب از آن سر باز زدند با آنکه بسیاری گرفتار بازداشت و زندان و شکنجه های روانی و جسمی و از دست دادن کار و زندگی عادی شدند.
حجاب اکنون همانند گذشته برای حکومت پرچم و نمودار اسلامی بودن است و برای زنان نمودار مقاومت و نه گفتن به قوانین ضد زن و ضد حقوق انسانی.
در آستانه روز نه گفتن به حجاب اجباری، هماهنگ با همه زنان ایران و همانند روز های اولیه تظاهرات اعتراضی به حجاب اجباری، باز هم به حجاب اجباری نه میگوییم و بر این خواشته خود پای میفشاریم که ما زنان، همانند مردان انسانهای آزادی هستیم که هرگز یر بار زور و قوانین سرکوبگر حکومت سرکوبگر اسلامی نخواهیم رفت. تاریخ با ماست. جهان با ماست و ما پیروزیم.
