زن-زندگی-آزادی

به سالگرد بزرگترین جنبش زنان ایران نزدیک میشویم. زنان ایران که پس از انقلاب سال 57 بیشترین لطمه را از روی کار آمدن حکومت اسلامی متحمل شدند طی سالها و دهه ها که از عمر آن رویداد تتاریخی گذشت هرگز لحظه ای برای نگهداشتن حقوقی که در دوران پیش از انقلاب با تلاش خود بدست آورده بودند و پس از انقلاب از دست دادند، از پای ننشستند. حکومتی که با وعده های هرگز وفا نکرده از همان روزهای نخست نوک پیکان حمله به آزادی های مدنی را بسوی زنان نشانه گرفت. حکومتی که حضور زنان را در فضاهای اجتماعی تحمل نمی کرد و با هزاران شگرد سعی بر آن کرد که زنان را به پستوهای خانه ها و دور از اجتماع بیرون محبوس کند. حقوق اجتماعی و مدنی آنها را محدود و جنس دوم بودن را به آنها بقبولاند.

چه خیال باطل و آرزوی خامی!

زنان ایران، نسل پس از نسل از پای ننشستند. جنگیدند و عرصه اجتماعی را بر حکومت جهل و جنایت آنچنان تنگ کردند که اکنون الگوی مقاومت در سرتاسر منطقه و جهان شده اند. کشته و قربانی بسیار دادند، از مردان آنچنان حمایتی دریافت نکردند، اما خود را ساختند و با حضور در همه عرصه های اجتماعی و تحمیل حضور خود در همه عرصه های اجتماعی به حاکمیت بنیاد گرا این واقعیت را فهماندند که آنها هرچه هم که تلاش کنند و بخواهند هرگز نمی توانند زن آزاده ایران را به پستوهای قرون وسطی باز گردانند.

زنان ایران طی سالهای سیاه گذشته خیزش های بسیار داشتند اما اوج آن را شاید بتوان در خیزش زن-زندگی-آزادی دانست که با قتل دختر جوان کرد، مهسا/ژینا امینی در بازداشتگاه گشت بدنام ارشاد در شهریور 1401 روی داد. قتل مهسا، دختر ایران همچون جرقه ای پر قدرت بود که همه ایران را لرزاند و بسیارانی را که تا آن زمان معترضان خاموشی بودند به خیابانها کشاند.

حکومت نیز از پای ننشست و با بسیج نیروهای سرکوب و ولگردان خیابانی بجان دختران و پسران معترض افتاد و در میانه اعتراضات همه گیر دهها جوان را بکام مرگ کشاند. جوانانی همچون نیکا که عشق به زندگی آزاد داشتند، که حجاب ننگین اجباری را بیکباره از سر بر افکندند و در آتش سوزانذدند و از درون آن آتش شجاعت و عزم به آزادی خواهی را برای نسل های بعد بیادگار گذاردند. قتل مهسا و نیکاها و بسیاران دیگر دامان حکومت جهل و جنایت را گرفت و گرفته است. آنان با همه ترفندها نتوانستند حجاب را به خیابانها باز گردانند. نتوانستند قتل های اشکار را پنهان کنند. نتوانستند آبروی از دست رفته در صحنه جهانی را پاکسازی کنند. مبارزات زنان ایران الگو و سرمشقی شد برای همه زنان خاورمیانه و جهان. مبارزات زنان ایران نه خاموش شدنی است و نه بازگشت به عقب. گامی است که بسوی آزادی از حکومت جهل برداشته شده است و گاه آرام و گاه با سرعت بسوی ایرانی آزاد و آباد و رها از جهل پیش میرود.

در سالگرد قتل مهسا/ژینا امینی، دختر ایران عزم آن کنیم که گامهای سریعتری را برای آزادی کامل و برابری و برخورداری از حقوق انسانی برداریم و به حکومت جهل و جنایت نه بگوییم. آینده از آن دختران ایران است.