روزگار غریبی است نازنین!
در خبرها آمده است که خرید جت شخصی در ایران آزاد شد!
به این فکر میکنم که چه فرد یا افرادی در ایران زندگی میکنند که میتوانند هواپیمای شخصی داشته باشند؟ این فرد یا افراد دارای چه شغل و مقامی هستند که میتوانند هزینه نگهداری و پرواز یک هواپیما را بپردازند؟
از دوران قدیم که در دو شکرکت هواپیمایی شاغل بودم بیاد میاورم که نگهداری هر هواپیما نیاز به محل پارک مناسب، پرسنل فنی و متخصص در تعمیر و راه اندازی هواپیما، خدمه هواپیما : خلبان، کمک خلبان، مهندس پرواز و احتمالا مهماندار دارد و علاوه بران تهیه هر نوع خوراکی حتی چای و بیسکویت نیز به آشپزخانه نیاز دارد.
برای پرواز هر هواپیما اجازه شرکت هواپیمایی دولتی لازم است که بر کار همه هواپیماها نظارت دارد و برای ان کار نیاز به دفتر دایمی و کارمند است تا ارتباط و اجازه پرواز و بازرسی گهگاه را انجام دهند.
اینکه گفتم حداقلی است که داشتن هر هواپیما باید داشته باشد تا بتواند در فضای هر کشور پرواز کند. حال سوال این است که در حکومت اسلامی ایران چه فرد یا افرادی دارای انچنان ثروتی هستند که میتوانند با قبول هزینه نگهداری یک هواپیما از ان استفاده کنند؟
ما از ایران صحبت میکنیم. از کشوری که فقر در ان غوغا میکند و تورم امان از مردم عادی بریده است. اما در همین حال از کشوری صحبت میکنیم که ثروت ان به جیب انهایی میرود که در حاکمیت به اصطلاح اسلامی میزان دزدی ها انها از حساب و کتاب خارج است. از کشوری صحبت میکنیم که اکثریت جامعه زبر خط فقر دست و پا میزنند و حکام حاکم بر ان دیگر از اینکه ثروت کسور را به جیب بزنند ابایی ندارند.
با این همه سوال اساسی مطرح شده در این یادداشت هنوز بی پاسخ در هوا معلق است! چه فرد یا افرادی قادر هستند هواپیمای شخصی داشته باشند؟
