جمشید بهنام، استادی از زمانهای دور که ما را ترک کرد

در سالهای چهل شمسی که دانشکده علوم اجتماعی تازه تاسیس شده بود، زنده یاد دکتر صدیقی ریاست آن را بعده گرفته بود و استادانی که همه تحصیل کرده های کشورهای اروپایی و یا امریکا بودند هریک مبحثی را تدریس میکردند.
در آن زمان من در امتحان ورودی فوق لیسانس علوم اجتماعی شرکت کرده و بین 200 نفر 4 شرکت کننده پذیرفته شده بودند که من یکی از آنها بودم. کلاس های درس شبانه که آغاز شدند، استادان در هر رشته ای حضور داشتند. زنده یاد جمشید بهنام، استادی بسیار خوش پوش و خوش قیافه بود و یک بخش علوم اجتماعی را تدریس میکرد.
پس از اتمام دوره دیگر او را ندیدم تا سالها بعد که در کنفرانی پژوهش های زنان در پاریس با همسرش که ایشان نیز از استادان برجسته دانشگاه بودند او را دیدم. مرا شناخت و مدتی طولانی با هم روزگار گذشته را مرور کردیم.
روزگاری که ایران میرفت راه دیگری بسوی مدرنیته و همگامی با کشورها و ملت های پیشرفته بردارد. از آن روزگاران دهه ها گذشته است و ما نامداران بسیاری را در راه زمان از دست داده ایم.
درگذشت جمشید بهنام را به همسر گرامیش و جامعه استادان ایرانی تسلیت میگویم.
یادش گرامی باد.

مطالب مرتبط